Refrein
Es t’ r aswoonsdig nog neet flötj,
Den aet ich 'm op, den aet ich 'm op.
Es t’ r aswoonsdig nog neet flötj,
Aet ich 'm mèt get eunje op.
Hae kan t’ r noe nog get van make,
Väördet ich 'm mich good laot sjmake.
Es t’ r aswoonsdig nog neet flötj,
Zèt ich 'm op, den kriegtj 'r klop, aet ich 'm mèt get eunje op!

Eder jaor mèt vastelaovendj, hoeël ich hieëringe in hoes,
Eine hang ich in ein kueëtje, dao veultj hae zich drek toes.
Blief 'm drie daag lang verzörge, en det krachtvoor duit 'm good.
Mer hae mót noe rap gaon fluite, ich verlees langsaam de mood!

Es ich 's aoves laat den toeskóm, gaon ich altied nao 'm haer,
Vertèl 'm den vanalles, det hieët t’ r dink ich gaer.
Zing väör hem den nog get sjlagers, mer ouch det hieët neet väöl zin.
Want waat ich ouch perbeer, hae versjödj nog neet ein vin!

't Waerdj noe toch langsaam tied, mien gedöldj raaktj sjtilaan op,
Höb väör 'm sjtaon te goochele, sjting zelfs op miene kop!
't Kós 'm waal niks verrèkke, dalik trèk ich flink van laer,
Hae liktj dao mer get te gape, en hieët zelfs neet èns ein vaer!