Refrein:
I Kirchroa sjpilt ing boerebloaskapel,
wat iech diech noen vertsel, ing Boerebloaskapel.
Ing klarinet sjpilt ömmer eëve hel, doa in die sjieke bloaskapel.

Moeziek en jezank, inne jantse oavend lank,
klinkt deë walser durch de tent, dem waal jidderinne kent.
En me hat de jruütste sjpas, ja, dat is wirkliech ieësjte klas.

Wie ziech dat jehuüet, weëd de keël och jód jesjmierd.
En de tent sjteet op d'r kop, ja, de vräud , die kan nit op.
En me zengt oes voller bros, 't lidsje van de waldeslust.