In 't verre oeëste, heej hieël wiêt vandaan,
rieëj Sjeik EI Petroleum met ziêne karavaan.
Doeër 't gaele zând van de heîte woestijn,
zochte ze nao water, mer vinge dieëje ze 't gein.

Refrein (2x) :
Vae hebbe dorst, dorst, dorst, zag de Arabier.
Gaeftj mich drînke, drînke, drînke, want det smaaktj nao mieër.
En de sjeik, sjeik, sjeik, drînktj ze glaeske beer,
doeër 'n waterpiêp, want zoeë hieëte 't gaer.

Ze rieëje toen nao Wieërt, oeës stetje van plezeer,
vrooge in kefeeke um e glaeske beer.
De kastelein, dae zag: 'Waat zeeje schoeën verkledj.
Paktj uch det deenblaad noow mer gratis met'.

Ze ginge toen weer trök nao de heî....te woestijn,
zônge Wieëter litjes, koeplette en refrein.
Volgendj jaor in Wieët, dan zeen vae d'r weer beej,
loupe in d'n optocht en veule os oké.