Refrein:
Ich bin gaer de leste met de vastelaovuntj
d'allerleste, ângers ving ich 't doeët-zuntj
Ging ich ieërder, waas ich waal e bitje bang
det ich hieël wat miszje en det ving ich schang
Daorum blief ich nog wat hânge, tot ich de leste bin
en gaon ich dan ten leste, heb ich nog geine zin

As d'n optocht trektj bin ich al hieël vreug heej
en blief van begîn tot intj auch gaer d'rbeej
Daonao gaon ich boemele, want det doon ich gaer
kal met hieël völ minse, mer neet oeëver 't waer
Schaele zeîver, flauwekûl en nog völ mieër
en gaon wieter nao e kefeeke, kieër op kieër

Al di-j daag mot ich d'rbeej zeen, des toch klaor
ângers kantj neet doeërgaon, det es zieëker waor
Ich fieëst doeër di-j daag, tot 't allerleste intj
want ich bin 'n fieëstnaas, det es toch bekintj
Heb ich âlle maegtjes dan nog neet gekusj
es miên vastelaovuntj-veur nog neet geblusj