Piej van os, gezondj en rondj, löp biej de hermeniej.
Herkèns 'm drek, dae vagebondj, hae haet 'n zjwaor pertiej.
De dikke trom op ziene boek, 't is 'n sjoan gezich.
Mit vöäl bombarie löp-ter rondj, hae zuut dat es zien plich.

Refrein:
Dat zeen toch sjlaeg.. dao toete dich de oare van.
Dat zeen toch sjlaeg.. dao rammele de roete van.
Doe wurs geraak, es truf dich enne hamer
Die galme nao., in diene baove-kamer
Dat zeen toch sjlaeg, die heurse mörge nog.
Dat zeen de echte, die zeen neet in de loch.
Dat zeen de echte, die zeen.. neet in de loch.

Sjeuf van os, dae sjmaalen derm, zit in de poletiek.
Hilt de'n sjlaag gaer om d'n erm, en geuf neet gaer geliek.
Soms mot d'r water biej de wien, dan veult hae zich bekoch,
en reup: 'Dat zeen gein echte sjlaeg, die zeen mer in de loch'

Mariej van os, 't maedje droet, häör maote zeen perfek.
Ein uigske op dae sjoone sjnoet, krig jeder jongk direk.
Ach oere sjtaon ze in de kou, ze gaon nog door 't vuur.
Mer jeder löp zich blauw want jao, dat zit in häör natuur.