Lies haw ei klein cafeeke in Stein, dao bie de klauw.
Ze tapde beer en brach 't rôndj, kaom hör neet zwoa nauw.
Mit carnaval, doe waor 't drök, waor gei beginne aan.
De maskes stônge zie aan zie, kaom neet miè bie de kraan.
En tössje alle luuj, Lies in ein gekke buuj.

Refrein:
Dat is mich hie 'nne horrebedor, hie is mich toch get oet.
Dat is mich hie 'nne horrebedor, ei laeve in die boet.
Dat is mich hie 'nne horrebedor, geduuj en ei geplök.
Gesjraavel en gekleffers hie, de tap, dao kump ste neet miè bie.
Gevraatsjel euvel stool en krök, hie weur ste plat gedrökt.

Jao, mit de vastelaovend trog Sjeng euver de straot.
Hae sprông, hae dansde en hae zông, waor op neems kaod.
Mer toen hae urges in wool gaon, moos hae vreike aan de deur.
De zaak, die zaot dao stampevol, hae kaom neet miè nao veur.
En op dat augenblik, zông mich dae Sjeng van de sjrik.

Sjöt weer mit vastelaovend ôs eine op die lamp.
En zin sôms 'n klein bitje zaat is dat geine ramp.
Neij, es ver ôs mer good verstaon, auch went wie dat zwoa geit,
'n vruike van driehôngerd pônjd ôs op de tiène steit.
Noe bis dan gein serpent, zing mit die ganse tent.