Refrein:
Dat is ós Zitterd: sjtedje mit pit,
sjlachtende hoeraes, woo ich mich op sjpich.
Dat is ós Zitterd, wie jeeder wit,
sjpas en plezeier, veur dich en mich.
Dat is ós Zitterd veur dich en mich, veur dich en mich.

Veer Zitterder hie, veer sjtaon alóm bekènd,
veer verdraage ei sjpeske, zeen gans get gewènd.
En geiste nao Zitterd, jao, kiek dan mer oet,
veer sjlachte hie jeeder, de pap, de mam, de poet.

Kalt me euver Zitterd, dan is ummer get.
Ze zègke; die hange aanein dao, wie klet.
Mer luukes, begriep toch, dat is sjus zo sjoon,
went in leid en in vruide, dan móste 't saame doon.