Refrein:
Dao bösse dan, dao stjeisse dan, wo mot ich mit dich haer ?
Die vlinders fladdere door de boek, ich höb dich toch zoe gaer.
Dao bösse dan, dao stjeisse dan, ich krieg 't werm van dich.
Dae lach, die ouge die neet douge, sjtapelgek op dich.
Dae lach, die ouge die neet douge, sjtapelgek van dich.

Ich dink nog dök truuk aan dae tied wie veer os leerde kinne.
Aan de Maas, dao sjloog dae vonk zoe hel mien hert nao binne.
En dao, op dae sjteiger, ging alles aan ós veurbie.
Waat ware veer nog jonk, waat veulde ich mich vrie.

Dao aan de Maas genote veer vanein en van 't laeve,
kiekend nao de horiezon, gelök doert soms maar aeve.
Druimend euver vreuger, zeen ich weer dien gezich.
Dae tied is noe veurbie, ich dink nog väöl aan dich.