En laevelang klopt idder moddershert.
Vol zôrg, verdreet en pien.
Van eur kinder, en pa neet minder.
Want weej alle make foute beej de vleet.

 
En det mooderhert wurt snel ‘t toeverlaot.
Vur troêst, begrip en steun.
Vur probleme, dees of gene.
Maar det danke, jao det krieg zeej duk neet.
 
Refrein: Ik zeg danke vur de leefde die ik kreeg van og.
Ik zeg danke vur d’n hiele moeie tiëd.
Vur de zôrg en de pien die geej kreeg van mich.
Ik zeg danke vur d’n hiele moeie tiëd.
 
En dan kumt d’n tied van de volwassenheid.
Ze verlaote moodersnis.
Ze gaon trouwe, eur toekomst bouwe.
En ze begriepe dan de zorg van moodershert.
 
Ik krieg nouw die zôrg en die pien die geej had van mich.
Ik zeg danke vur de hiele moeie tiëd....