En laevelang klopt idder moodershert,
vol zôrg, verdreet en pien.
Van eur kinder, en pa neet minder,
want weej alle make foute beej de vleet.

En det mooderhert wurt snel 't toeverlaot,
vur troêst, begrip en steun,
vur probleme, dees of gene.
Maar det danke, jao, det krieg zeej duk neet.

Ik zeg danke veur de leefde die ik kreeg van og.
Ik zeg danke veur d'n hiele moeie tied.
Vur de zôrg en de pien die geej kreeg van mich.
Ik zeg danke vur d'n hiele moeie tiëd.

En dan kumt d'n tied van de volwassenheid.
Zè verlaote moodersnist,
ze gaon trouwe, eur toekomst bouwe,
en ze begriepe dan de zorg vaan moodershert.

Ik krieg nouw die zôrg en die pien die geej had van mich.
Ik zeg danke vur de hiele moeie tiëd...