Dan waar 't April, noe is 't November.
De sjoone zoomer is verbie.
De blaar zeen lanksaam gael gewoore.
Ich bèn bedruifd, ich weir neit wie.

Dao waare veer getweets, veer saame,
en alles lagde òm òs haer.
Dan gings doe weg, en ich moos blieve.
Mien löstigheid verloor ich saer.

Noe is 't November, klokke loeë.
In de natoer woort alles sjtil.
De traone kòmme mich in de ouge:
Ich dènk aan dich, en aan April.