Refrein:
Dan is ut wer esjgoondsig, en alles vuerbeij.
Kom, kiek noe mar wer ernstig, 't is allemoal vuerbeij.
Gank og wer angesj leeëve, vergeeët ut alaaf.
Der kloon i dig doerde mar eëve, noe zet ut maske aaf.
Der kloon i dig doerde mar eëve, noe zet ut maske aaf.

Joa ins int joar da vingt ut aa,
da trukt zig jieker miensj der kloon werm aa.
Zoeïng dreij daag langk in inne angere jas,
vuer toesje da gezichter i vuer sjpas.
Maar ins da mot en dat sjteet vas,
der kloneman werm in de kas.

Zoe zunt de luuj noe eemoal toch,
ee joar lank hat me zich der kloon gezog.
Me hilt zich ongeree der sjpeegel vuër,
wat grauw en groies woar, kriet opins wer kluur.
Maar ins da geet en dat sjteet vas,
der klone jas werm in de kas.