Refrein:
Vastelaovend is ós zoamaer in de sjoat gelag.
Gaef häöm d'n hemel, dae zich det hiej haet oetgedach.
Vastelaovend is aan ós zoamaer gegaeve.
Gaef häöm 'n lintje, dae ós det hiej lieët belaeve.
Weer zeen beveurrech, gelökkig kiek ens hiej,
höbbe 'n läötje oet de laoterie.
Vastelaovend is ós zoamaer in de sjoat gelag.
Gaef häöm d'n hemel, dae zich det hiej haet oetgedach.

Ich höb 't moge erve, waat bön ich toch verwènt.
't Is haos neet te gluive, wie zoaget hiej toch kènt.
Det ich dit moog belaeve is 'n gesjenk op aerd,
veur niks aan mich gagaeve, det is mich hieël get waerd.

Noe loup ich mit det virus, 't zit in mien ganse lief.
't Kriebelt en 't jeuk mich, 't is neet det ich euverdrief.
Ich höb 't mit gekrege en det is neet verkieërd,
want al die gekke teuën krieg ich neet mieë aafgelieërd.