Dae blonde friesche stucadoor
De Wederopbouw haet ut drök, mit huuzer repareren.
En eeder zuk als ut maar lök, daovan te profitere.
'Marie', zag mooder, 'dink er aan ! Veur det die kaerels fietse,
vraog dich wat verf en laot ze dan de kelder auk nog witte'
Toen streek Marie zich euver 't haor, en zuchtte: 'Det is al klaor ...'
Refrein:
'Det haet de blônde stucadoor oet Friesland al gadaon ...
Dae is galant en béj de hand, en haet mich d'rek verstaon ...
Dae lange, blônde stucadoor is eine leuke vent ...
Dae is zoë knap en is zoë rap en kint zien vak patent ...'
Der woord geaaid, gepaaid, geplek, en hiel wat verf verstreke.
Al stônd det auk neet in 't bestek, dao woort neet nao gekeke.
Tot zelfs de côntroleur met tasch, en rônde, roeije wange,
vroog hiel verleef: 'Waat dunk ôch, as wéj baove auk behange ?'
Toen streek Marie zich euver 't haor, en zuchtte: 'Det is al klaor ...'
Sjeng kwaam oet deens en zag: 'Marie, laot ôs nôw trouwe.
Ik zal veur ôs en ... waat nog kump ... ein aardig nestje bouwe.
Dit nestje wuurd dan mien palies en dich mien keuniginne !
Toen streek Marie zich euver 't haor, en zuchtte: 'Det is al klaor ...'