Daag en nach, dènk ich aan dich,
aan dien dónkere ouge, en dien lachend gezich.
Mer of's doe mich wils, of neet,
al wurste mien allergroatste verdreet,
ich dènk aan dich, daag en nach.

Daag en nach, wo ich ouch sjtaon,
waer ich gejaag door dit geveul, wo ich ouch gaon.
In de drökte van alle daag,
de sjtille einzaamheit die aan mich knaag.
ich dènk aan dich, daag en nach.

Daag en nach, ónger 't wolkekleit,
dwarrel ich wie ein los blaedje, door de wèndj in ónzekerheid.
Mer 't lik noe gans aan dich,
ofs doe zaes ich hauwt van dich.
Doe bès van mich, daag en nach.

Mer 't lik noe gans aan dich,
ofs doe zaes ich hauwt van dich.
Doe bès van mich, daag en nach.