D'n hóndj van harie
Ein paar maondj geleje kreeg Harie eine hóndj
dae woor toen nog klein en sjpróng get in’t róndj
De vrouw haw gezag: 'zónne hóndj is get veur ós',
mer Harie dae dènk noe : 'wo bön ich aan begós!'
Refrein:
De hóndj van Harie haet de kolder in de kop,
miet vastelaovend haet det deer ein masker op
Hae maakt ’t den flink laat,
want ’t baasje is toch zaat
Mit de vastelaovend haet d’n hóndj ein masker op,
jao mit de vastelaovend haet det biëes ein masker op!
Jedere mörrige om hauf ach, is Harie weer de zak
es ’t raegent wie ein biëes, wurdt toch de reem gepak
De hóndj dae wilt den neet, Harie sjuld h’m den verrot
en Sien de buurvrouw die lach zich weer kepot!
Mer zónne hóndj is auch toch waal èns fein
Es vreuger get mis ging den woor de tent te klein
Dae’n Harie dae kreeg den de wèndj altied van veure,
noew haet de hóndj alles gedaon en kènt Harie niks gebeure!
Harie löp jederen daag mit det bieës aan zien ziej
en óndanks alle gedoons is Harie toch waal bliej
Want mit zónne hóndj, den wèts-te waat-se kris:
noew is tenminste émes bliej es Harie weer toes is!