Refrein:
Vilt confetti oet de loch, dan zeen weer direk verkoch,
want dan is 't vastelaovend!
Truk ein zaate hermenie, staon v'r väöraan in de rie.
Jao, dan is 't vastelaovend!
Es de zòn en de maon same aon de hemel staon,
jao, dan is 't:vastelaovend!

Väörzichtig struijt de väörjaorszòn ger sträölkes op de straot.
Ein veugelke, dat woejert zich in eine dunne draod.
Mer inène, dao vlug 't op, gestuërd door hèls leweijt.
't Is ein zaate hermenie, die nao de stamkroeg geit.
Dit is pas 't begin, en krek nao oze zin!
Vanaovend väör d'n duuster vilt, de vastelaovend in!

D'n optoch truk mit eine sjraole wèndj d'r achter aan,
dae klingelt mit de klökskes in 't tupke van de vaan.
Òndeugend speelt t'r mit de sjluppe van dae sjòane jas,
mer dae hiltj zich väözichtig aan ein glaeske jòng vas.
Waat is toch mit 'm loos ? Hae haet toch zòanen doos!
Dat krig t'r altied es de vastelaovend is begoos!

De nach is al gevalle en de mörge is nog wuut,
de maon lach zich kapot òm wat ze allemaole zuut.
't Is ein bòntje parapluuj die alle straote kluërt,
vol mit geròffel en getoet wo nemes zich aan stuërt.
Dus kiek mer neet zòa stom ! Pak dich ein träöt en kòm,
want es te neet väöroet maaks is de vastelaovend òm!