ich bin 'ne cojboy, zónger paerd
ze is vannach gesjtorve en dus niks mieër waerd
'ch heb ouch 'ne revollever, mer det dink is kapot
en dao likt miene lasso, mer ’t touw is rot
ich lik hej op de prairie en ich dink aan dich
koffie bej ‘t kampveur en ich dink aan dich
allein met de sjterre en de maon, nog te muj um rechop sjtaon
wied eweg van alles idderein en ich aan dink aan dich

ich bin 'ne cojboy en binnekort zónger baan
ich trof twieë waeke truuk, nen ojje indiaan
en net zoeë min as ich, hej dae nog zin um te vechte
zien vaere hinge sjlap en futloos over zien grieze vlechte
we hebben zitte kalle, over ’t laeve en zoeë wiejer
chille vur de wigwam, hae zeet ich wil neet mieër
ich heb ’t kaod wies in mien hert, ich gaon nao binne toe
ich heb wied te dök verlore – ich bin aan winne toe

ich kóm binnekort nao hoes
’t is good geweest, (’t is good geweest,)
mien zeel is doeëd en mien ojje hert is leeg
ich kóm binnekort nao hoes,
dan wets se det, (dan wets se det)
mer ich bin dus wel get langer ónger weeg

ich kóm binnekort nao hoes
’t is good geweest, (’t is good geweest,)
mien zeel is doeëd en mien ojje hert is leeg
ich kom binnekort nao hoes,
dan wets se det, (dan wets se det)
mer ich bin dus wel get langer ónger weeg

ich bin 'ne cojboy met gitaar
ich heb jaore rónk gezjworve
as zingende cojboy de sigaar
mien genre oetgesjtorve
ich heb eindelijk ingezeen
’t is baeter det ich sjtop
dus tot gauw, leve vrouw en nou gaon ich hange
mien beltegood is op