Casa halleluja
Limburgse zon velt oaver de meubels
de weg nar hoes is ‘t moeiste van de reis
tapijt wir op de vloor, als ’n geribbeld strand
de favoriete stool, gitare bij de hand
ik zij os nog goan, busse vol toeriste
we keke nar elkaar vanachter dubbel glaas
ventilator stong te hard, we zate op de tocht
we vulde os bejaard, toen heb ik meej bedocht
kiek neet nar de reagen mar kiek nar d’n boag
dan drieve de wolke vanzelf wir hiel troag
steeds verder weg dan veranderd de daag
in de moeiste kleure dan wapperd de vlaag, halleluja
koffer dat leet nog achter in de auto
mien eige kamer het op meej gewacht
ik denk terug an dat hotel met oetzicht op de moor
heer boete druupt de tuin in ‘t blauwe oor
kiek neet nar de reagen mar kiek nar d’n boag
dan drieve de wolke vanzelf wir hiel troag
steeds verder weg, dan veranderd de daag
in de moeiste kleure dan wapperd de vlaag, halleluja
wind in de schouw want hiel gauw
is de herfst wir in ‘t land, oranje broen
en doarnoa woent de winter heer gewoen
tot de ierste zwaluw wir giet lande, met losse hande
halleluja, de twedde boag di keumt d’r a
hoeg in de lucht, halleluja
kiek neet nar de reagen mar kiek nar d’n boag
dan drieve de wolke vanzelf wir hiel troag
steeds verder weg, dan veranderd de daag
in de moeiste kleure dan wapperd de vlaag
van paars en geal, nar roei, ach wat is dat moei
en op ’t end stiet enne hiele groete
pot met goud, hieperdepiephoera
ik huur heer in hoes allien mar halleluja