Met vastelaovend goan ik gezellig nao de stad.
Ik pak ein hièl net brilke, ik heb d'r nogal wat.
Idderskièr, dan waer ik weer verras,
wat veur 'zich' beej det brilke pas.

Refrein:
Gorrejuu, noow kièk ens waat ik zeen,
ut is d'n bril wao det dao kump.
Die alde knäök, det waere schoeëne keen.
Dao wuurt gelache neet gezûmp.
Alles wuurt opens gigantisch moeij.
De vastelaovend op en top.
En mien auge die staon weer hièl wièd.
Ut is waer brille-kiekers tièd.

As ik waer op de joets gaon, dan laup ik nao de kas.
Ik pak dao dan det brilke, weit zeker det dae pas.
Ouk al löp d'n optoch weer ens vas,
met daen bril veulste genne las.