Bröamelsje, iech bin zoeë jek noa diech.
Iech kan mie hats mar eemoal jeëve.
Bröamelsje, huls doe óch zoeë va miech,
dan is ´t vuur ´t leëve.
Wie iech diech zoog doet zaat ´t paaf bij miech,
en alle sjtoppe sjloge durch, zoeë wie bij diech.
Bröamelsje, iech bin ram verrukd noa diech,
en dat is vuur ´t leëve.

Iech neum diech sjattepoemmel, iech neum diech jet jevreks.
Doe bis mieng leefste hoemmel, wents-te in mieng erm hei liks.
Doe lieëts diech al jevalle, en laachs ins zus noa miech.
Wils doe nit mit miech kalle, iech han ´t teëje diech.

Iech sjenk diech roeë roeëze, en sjenk diech sjmoek en rink.
iech sjenk diech sjnuuts mit doeëze, en neum diech lekker kink.
Doe lieëts diech al jevalle, en laachs ins zus noa miech.
wils doe nit mit miech kalle, iech han ´t teëje diech.