Dich lekker ammezere is 't sjwanste wat d'r is,
méh de zal's ût altied höbbe, d'r geit auch waal 'ns gét mis.

Refrein:
Wae haet dit oetgevoonge, wae haet zwâ gét bedach?
dat ich dao sjtaon te klomele en dat midde in de nach.
Is dae sjleutel noe te grwât, of 't sjleutelgaat te klein,
wat ût is ich weit 't neet!
Jao ich raak gans boete zinne, want ich kôm de brak neet binne,
't ís alweer ûtzellefde leed.
Wae haet dit oetgevoonge, wae haet zwâ gét bedach?

Lewie van oos dat is mich ûnne feine.
Zwâ wie dae is zwâ geuf 't zich ech geine.
Gebore veur de carnaval, de sjpas en 't plezeer,
es örriges gét te doon is kiek dao is Lewieke weer.

Méh vlak nao 't awwieverbal dao midde in de nach,
vergeit häöm ziene lach...

Noe môt h'r mich toch aan de deur goon belle.
Zien vrow begint gegarrendeerd te sjelle.
De sjpas van deze sjwanne aovend is finaal verzôwd,
Lewieke haet zich wie men zaet op ûnne aos gehôwd.

D'n daag dae kûmp al in de loch,heer is ten einde raod,
en noe whjért de ganse sjtraot...

De buurvrôw die daet ope, zaet wat is dit veur'n kebaal,
es dich ein huuske wiejer geis, waet ich zeker lök 't waal.