Refrein 1:
Zuug de boerinne mèt hun rökskes zwejje,
ze goon nog neet naor hoes, de boer is nog neet thoes.
Zuug de boerinne mèt hun rökskes zwejje,
't deit hun toch zoe good, ze weite wie 't mot.

Laot ze mèr zwejje, laot ze mèr goon,
ze kinne neet blieve stoon.
Laot ze mèr zwejje, laot ze mèr goon,
want 't wèrrek is gedoon, jao !

Refrein 2:
Zuug de boerinne mèt hun rökskes zwejje,
ze goon nog neet naor hoes, de boer is nog neet thoes.
Zuug de boerinne mèt hun rökskes zwejje,
ze goon nog neet naor hoes, de boer is nog neet thoes.

Es hiel vreug 't häönsje kreijt daan stoon zie al paraat.
Ze wèrreke zich veer oet de naod vaan vreug tot 's aoveslaat.
Mer es ze wel ins vrij zien, en 't wèrrek is gedoon,
daan wèlle ze wie eedere mins ziech eve laote goon !