“t Laeve op de boërderie begint veur daag en dauw
iërder dan ‘t leech kump aan de lôch.
As de waereld wakker wuurt dan zien weej al in touw
auk al is ‘t lekker in d’n bôch.
Maar vanaovend danse weej wie eine mök
zô’nnen boemel det steit ôs waal aan.
Allemaol de klômpe oët en op de zök
allemaol achterein weej gaon nôw draan.
  
Refrein: Dao geit-e-haer, d’n boerepolonaose.
in ôs beste ploëte, weej hove neet te paeze.
Want ôs petatte die doon ‘t biëstig good.
Nôw gaon we buize, laot det beer maar laupe
morgevruug dan gaon weej d’n alden biër verkaupe.
Dan zien we binne, dan zien we weer beej blood.
  
Koejeflatse, paerdeviëge, alles haet waerd
gooie mis det is ôs kapitaal.
“t Is neet altiëd kuns waat velt in gooje aerd
aste ‘t mar ruke wils- det waal.
Bookeskook met bloodwors hilt ôs op de bein
daovan kinse kneure wie nog nie.
Maar mei en dan, dan kump ‘t boëregild beejein
boemele weej de ganse nach- en wie.
  
Jao vanaovend gaon de vutjes van de vloer
want de bein die waere good gesmaerd.
Ein stevig glaas det huurt beej ‘nne goojen boer.
nae dae geit zoë gauw neet van- de gaert.
As d’r strakkes eine genne waeg miër wit-
“Oi, oi, oi, wie kôm ik nôw weer thoës?”
Dan gaeve weej dae sies en gratis taxirit
rieje-n-um in de schörgsker- nao hoës.