Refrein:
Dan sjtóng Trina in de deur, in häöre bleumkessjolk,
mit de sjpange in de haor en de deigrol houwes klaor.
En dan reep 't: 'Hereleef as ich ooit get höb berouwd,
dan is 't det ich mit det hopeloos geval ooit bön getrouwd'.

Maar det kwaam zo, Sjang waas ouch lid van de zangvereniging.
En dan mós d'r geldj ophaole, ómdet angers nemes ging.
En as d'r dan geloupe had, ein aovendlange 'roet',
dan dach d'r: 'Eine höb ich waal verdeend, waat maak det noe toch oet'.

Dan zag de voetbalclub, wo Sjang ouch bie waas: 'Jóng, loester ins hie,
dao mótte nog plakkate hange, dertig op ein rie'.
Maar ja, zo as geer weit, hange die dinger in 't kefee.
En as Sjang d'r eine hange had dan drónk hae zich d'r twee.

Dan zag de veurzitter: 'Och Sjang bös doe toevallig sjtraks nog vriej,
want veer mótte nog get keugel make veur de sjötterie'.
En Sjang as troew lid dae zag :'Netuurlik doon ich det',
ouch al wis d'r: 'As ich toes kóm, jóng, dan zjweit d'r mich weer get'.

Maar Trina sjpeelde det neet mit en is toen aafgehouwd,
en Sjang haet zich ein anger maedje oet 't koor getrouwd.
Wie 't veur 't eerst ging kaoke keek Sjang wie 'n raegewolk,
want kiek achter 't gaasfornuus droog het eine bleumkessjolk.