Oet de revue 'Grubbevors, mien dörp'

Roerloos zoëâs biëlde, jao, zoë stonde weej heej,
hiëlemaol ônaangedaon, d'n tied ging vurbeej.
D'n tied ging vaerder...
Wât d'r ok gebeurde, dât haet ôs noeit geraak.
Weej leeten 't gebeure, ma dât is ok ôs taak.
D'n tied ging vaerder...
Wât d'r ok gebeurde, jao, weej bleeve ma passief.
Soms hâj 't vuël, soms hâj 't niks um 't liéf.
Dât is ôs lot, dao kunnen weej niks aan doon.
Wat ônrechvaerdig...

En nou waere weej zoë van ôs voetstuk gehaold.
In de politiek haet me dât vur ôs bepaold.
D'n tiéd geit vaerder...
Vur de veuroétgang is 't nuëdig nao 't schient,
dat iets vertrouwds wir oét ôs dôrpsbiëld verdwiént.
En nao ôs meining haet noëit neemus gevraogd.
Wat ônrechvaerdig...

En nou vraog ik mich,wae vân ôs is heej nou hard?
Weej zien wal van stein,ma zien half zoë hard
D'n tiéd geit vaerder...