Beeg blif beeg
Geit noe die sjoan herinnering, kepot aan herindeiling.
De Koowei, Kòmmie, Greentj en Doel, de Baentjes, Brammert, Bat en Coul,
den Elba en de Verkessteeg, dat alles is van Beeg:
Want Beeg blif ummer Beeg!
Refrein:
Beeg blif Beeg, want Zawpense die blieve.
Beeg blif Beeg , dat leuët zich noatj verdrieve.
Dit stökske Bor, van Sjloes tot aan den diek,
dat blif zoa lang de Maas hie struimp.
Oas sjoane Zawpensriek,
dat blif zoa lang de Maas hie struimp,
oas sjoane Zawpensriek.
In Beeg dao haet oas weeg gestange, weer zee hie auch noa sjoal gegange,
en jeder, noa de lètste snik, väörgood in Papenhoave lik.
Van Sjipperskirk tot op den diek, oas dörpke op de hiëmel liek,
want den Hiër dae alles make deeg, dae dag spesjaal aan Beeg:
Want Beeg blif ummer Beeg!
't Törp wo ich geboare bèn, wo ich zoaväöl sjoane plekskes kèn,
en jeder plekske haet 'ne naam, 't wöärtje 'Beeg' hiltj alles saam.
Die name mòtte blieve stoan, al zeen de grenze weggedoan.
Liër daoròm kenjer in de weeg, dit leedje al van Beeg:
Want Beeg blif ummer Beeg!