Op insjpirasie van Piet en Jeanne Beurskens (allebei vrunj 'van de volle gróndj')

Refrein:
Bóntjgekleurde zeipbelle vlege wied eweg mit edere windj.
Bóntjgekleurde zeipbelle, zek mich waas doe van mien zeipbelke vinjs.
Bóntjgekleurde zeipbelle waere geblaoze ómdet det einmaol mót.
Bóntjgekleurde zeipbelle maak se mit eine vette vinger kepot.

Ich kin eine miens mit ein hoes zo groot en zo sjoon,
det haet d'r mit de bank geboewd, wie angere det doon.
Dao löp d'r sóndigs dan ómhaer, in de allersjoonste kleier.
Maar waat nemes zuut: hae haet gein vleis op ziene teier.

En dae eine haet zich pas ein nuje ker gekoch,
En ederein (deh's waat hae wilt) reup det is nog sjiek,
maar waat nemes zuut: hae is allein van boete riek.

Gelök zit neet in pakhoeze gelaje mit geldj.
Gelök zit ín dich en det is waat allein maar telt.
Ein zeipbel is bóntj, det zeen de miense gaer.
Ich höb 'ne vette vinger, dao sjtaek ich dus doorhaer...