Refrein:
Aste ens wis, aste ens wis, wie schoën, wie schoën de leefde is.
Aste ens wis, aste ens wis, wie schoën de leefde is.
Ik woel dich ens spraeke, al waeke al jaore.
Mien leefde verklaore en leep dich maar nao.
Ik dach, ônder 't walse dan zalse 't waoge.
Um nog ens te vraoge kôm zek now toch jao, jao, jao, jao.
Aste ens wis, aste ens wis, wie schoën de leefde is.

Maedje luuster, huur ens heej, is dien hert nog altiëd vreej ?
Waekelang heb ik gewach, daag en nach aan dich gedach.
Maedje wil mich good verstaon, zoë kan det neet verder gaon.
Want mien hert is neet van stein, laot mich neet langer allein.