Arriverderci Bella Napoli,
iech kom ‘t volgend jaor naor diech terök.
Want in dat machtig sjoene Napoli,
daor voond iech ‘n groet gelök.
Arriverderci Bella Napoli,
de nach waor vol vaan romantiek.
En de mandoline späölde zach,
vaan dee prachtige meziek.

Napolitaanse zomernachte,
de gouwe maon hoeg aon de loch.
Jao, die zien in mien gedachte,
iech bin aon Napoli verkoch.
Kòs ‘t noe toch mèr bestoon,
um daor veurgood naor tòw te kinne goon.
Want iech zòw gaar niks aanders wèlle,
veur altied Bella Napoli.

In kâwwe, kille winternachte,
daan höb iech dèks ‘n visioen.
Zeen iech Napels in gedachte,
de mandoline klinke sjoen.
Kòs ‘t noe toch mèr bestoon,
um daor veurgood naor tòw te kinne goon.
Want iech zòw gaar niks aanders wèlle,
veur altied Bella Napoli.