Refrein:
Alle wichter van Wieërt zeen verklei-jdj en ze hosse en kuite mer doeër.
Ze hoove neet waere opgelei-jdj tot zêngers in un koeër.
Want ze zeen as Rogstaeker geboeëre, net zoeë as miên aojers en auch ich.
Jao ze zeen as Rogstaekers geboeëre, kinne lekker fieëste net as ich.

As-je lieertj dan bliêfdje auch neet loomp,
det meindje oeëze meister en schrief ziên potloeëd stoomp.
Sleum en loomp det teldje hieël neet mieër.
Met oppe kni-j 'ne pleister, verklei-jdj as batavieër.

Jaore trök woor ich un lekker joonk.
De draum van vastelaovundj, mien pekske det al bloonk.
Net es nôw ut wachte deurdje lang.
En stiekum eed're aovundj un streepke op 't behang.