Refrein:
Hie in Roostere zörge weer d'r vöör, det de Vastelaovend standj hilt.
Dus noe vier det fieës en kòm mit òs mit, 't is mer eine kieër in 't jaor.
Drie maol alaaf vöör Roostere, vöör Roostere, vöör Roostere.
Drie maol alaaf vöör Roostere, vöör Roostere.

Weer höbbe toch al hieël get mitgemaak, Roostere woor toch hieël dèk in 't
nuuts.
Mer Roostere blif sterk door de jaore, en det is waas te hie zuus.

Famfaar, de voetbalclub en vèsclub, badminton, de buurt, gemeinsjaphoes.
Weer zörge waal det ederein zaet: Roostere is toch mien toes.

De brök van Roostere mot hoager, en een stök nao 't zuide es 't kan.
Mer noe mòt zie inèns bewaegbaar, noe snappe w'r d'r niks mieë van.