Refrein:
Acht vör 'n tientje det es vörbeej
met vastelaovuntj legke vae beej
soms zoeëjdje meine det emus zieët
heej allemaol eine
vuuërdet 't neet mieër gieët

Met di-j lappe zwej-je es d'r neet mieër beej
ich kan neet mieër zegke:kom ich haoj uch vreej
mer met vastelaovundj, 't es de schoeënste tiêt
dan heb ich van mien sêntjes toch hieël zieëker geine spiêt

Es 't dan aswoonsdig, heb ich alles op
kiek ich in miên knipke, dao es alles op
mer ich kan nog lache met m'n tang opein
ich haoj d'r toch de moot in en zing dan dit refrein: