Ach waor iech mer bij meerke toes gebleve,
ach had iech diech deen daag toch laote stoon.
Ach had iech in dien ouge neet gekeke,
daan had mien hart noe neet zoe'n pijn gedoon.
Iech kin neet slaope en neet ete,
en iech kin diech neet vergete, mèt dee roeje mond,
mèt dien blauwe ouge, dien haor zoe blónd.
Ach waor iech mer bij meerke toes gebleve,
ach had iech diech deen daag toch laote stoon.