’s Zonjes is de optoch den dae löps doe altied mèt.
Es einzelgänger, neet good wies, mer waal de ieërste pries.
Doe hats weer get orgineels, doe leeps op diene kop,
en veur en achter op ut bördje, dao stong hieël groeët op:

Refrein:
Aanne kantj mèt daen hanjel, veer gaon drie daag aanne wanjel,
want ’t is weer vastelaovendj.
Ouch al loup ich oppe kop, ich kin de ganse waereld aan.
Gaef mich mer ’ns vriej baan.
Houw op die träöt, blaos op die trom, of mot det angesom ?
Get flauwekul, get stomme kal, is miene karneval.

’s Maondes, nao ut boerebal, den klaps doe al inein.
Doe höbs ‘m hieël good laote gaon, kruups oppe kneen nao heim.
Diene spreuk en ut kostuum, gluif neet det det nag klop,
want veur en achter op ut bördje stuit nag ummer op: