refrein:
Vea hebbe det verlânge,
um d’n hieëmel te behânge
Mét klokke, sterre, doêzendj belle,
veule os herte weer versnelle
Want ‘t ès weer begonne,
gaef os slingers en ballonne
zweeve aan dae boonte tros,
aswoonsdig laote vae ze los

Vae zeen in hoeëger sfeere, goan os same ammezeere
‘t Keumtj doeër det pallet aan kluuëre.
vae raake boete zinne, gaon umêrme en beminne,
d’r stieët van alles te gebuuëre .
Haotj os good inne gate, vae zeen in alle state,
um in dieëze sfeer te bliêve hânge.
vastelaovendj veer ich heej, ‘t gieët völ te gaw vörbeej,
Waat oeëver blieftj és det verlânge.

Verlange gieet weer grujje, als minse op goan blujje
Wi-j bloome bont beej-ein geboonge.
als boekette in de straote, alle vorme alle maote,
dies leefdje es zoee vaak bezoonge.
Vae zeen ze same koame, dus kinne vae be-aome;
Schoeën bloome loate zich good minge,
roektj de geur van ‘geine stress’, ut es echt un laeves les,
dies boeedschap kome vae uch breenge.