Vier lofe noa Kirchroa, de lü kiekke ós noa en wille mit ós joa.
Vier mósse ós tsauwe, de heng oes de mauwe, kóm blieft dan óch nit stoa.
D'r Prins is an't wade, d'r Road en de Jarde, ze kiekke al jet koad.
Nog effe en da zunt vier doa en los d'r Óptsóg da mar joa.

Refrein:
Hü is fes i Kirchroa en dat viere vier mit ee,
Vasteloavendsjekke zunt jenau wie vier 'Durchee'.
Hü is fes i Kirchroa en dan losse vier os joa,
Vasteloavend viere vier mar eemoal in 't joar.

D'r tsóg is an't trekke, de lü ziech an't rekke en sjoenkele mit ee.
De moezziek die huurt me, jenau wie d'r Sjpaskloeb, e bisje 'Durch-ee-ree'.
D'r Prins is an't sjträue, de lü ziech an't vräue en krieje ziech nog ee.
D'r Óptsóg trókt va sjtroas noa sjtroas en is óp wèg noa 'Kirch-rich-roa'.

En is d'r Prins dan óp d'r maat,
dan kunt heë van d'r waan
en sjtelt ziech mit zieng Jarde óp,
mit vuure-aa de vaan.