Refrein:
Noeëts, nae, noeëts wil ik òw laote gaon.
Noeëts, nae, noeëts zulle weej dit aoverslaon.
Noeëts, nae, noeëts zal dat gevuul nog aovergaon,
mit vastelaovend dan viere weej: òs bestaon.

Ik wieët ‘t nog goed, dat geej daor zoeë stoond.
De kònfetti en de vlinders vloge ien ‘t rond.
Aerm ien aerm, weej vuulde òs riek.
‘t is wér vastelaovend as ik nor òw kiek.
Dat gevuul is gebleve, we zien same wér hier.
Op presies datzelfde plekske as d’n allerurste kieër...

Ik zie ‘t nog vur meej, dén lách òp ow moond.
‘k waar ziek van de kriebels már dat vuulde gezoond.
Gedânst en gezònge en geláche mit òw.
de mojste vastelaovend dén viere we nòw.
Dat gevuul is gebleve, we zien same wér hier.
Op presies datzelfde plekske as d’n allerurste kieër...