't zal è jaor of twelf gelijje zin
wie 't mich uueverkaom
noe kin ich 't waal vertèlle
dat zoeë piênlikke verhaol
ich höb 't pès noe toe nog noeëts vertèld
ich sjaamde mich daovuuer
en zouwt gier 't neet gelöjve
't is wurkelik gebuuerd
't waor destiêds i mestreech
dao kaom ich waal èns gaer
óm die bourgondische cultuur te zieën
vuueral bie lekker zoeëmerwaer
ich baejde in de sint servaos
bewónderde de sjtad
en al trampelend kaom ich in ein buurt
ich mein 't hoosj 't bat

ich sjtieëvelde dao doeër ein sjtraot
mit hoêzer oet ènne tiêd
dao allang moos zin vervlaoge
en ich zoog, tót miene sjpiêt
d'n ermood sjtraolde d'raaf
van die krotte in vervál
mit duuere zónger verf
richtig ènne verkessjtal
in ein van die duuere
sjtóng ein blónne mevrouw
die 't gaar neet ál te breijt how
want dat mirkde ich al gouw
ze how neet èns genóg geld
óm kleier te koupe
de rok waor väöl te kort
en häör bloês die hóng houf aope

ze reep kóm effe binne
ich wós neet wie ich 't how
dan kreis diech è teske koffie, sjat
zoeë zag mich die mevrouw
dit raakde waal effe deep
ze ciêferde zich weg
ze vróg mich op de koffie
ouchal how ze 't nog zoeë sjlech
ich leep mit häör nao binne
en zoog in eine gang
ze waor bliêkbaar erg geluivig
ze how dao ingelkesbehang
é gekluuerd lempke aan de moeër
brach leech in häöre noeëd
dat zörgde vuuer è sjiênsel
ze heel zieëker vaäöl van roeët

vier kaome in ein kamer
mit ein ouwd versjlieëte bèd
ocherm hie moos die woeëne
ich veulde mit häör mit
ze zag: hie brei ich noe de zaak aanein
hie houwt ich 't aan 't drieë
ze waor dus ouch nog creatief
ze how 't kónsjtant uuever nieë
vier waore mer juus dao
of die begint zich oêt te kleie
ich sjrok mich einen'aap
wie die priej mich wol verleie
ich kroog 't gáns benouwd
dit waor bliêkbaar hie de clou
ich zag ouchal höbt g'r 't werm
laot die knuipkes toch mer toe

ich sjaamde mich kepot
en zag bezint ieë d'r begint
meh ze sjmoesde zoeëget van
doe wèts toch dat hei alles kint
't zjweit dat brook mich oêt
dju, wat heel dat vrouwmesj vól
mer ich zag dat ich allein
tèske koffie drinke wol
ich sjrieëwde: dit is è misversjtand
en zoog van ieëleng sjael
doe woeërt ich mich toch vasgesjnap
doeër zoeë'ne baer van ènne kael
dae zag: dachs diech dats diech veur niks
m'n vrouw hei aon kós gaape
este noe neet gouw betaols
kins diech d'n tan wel op goon raape

hae klónk gans uuevertuugend
en ich prietsjde mich è weg
mien buuesj, die waor ich kwiêt
en dae kael, dae waor zoeë vreg
este oeëjt è vrouwmesj taegekums
biê zoeë'nen ouwe kraom
gangk da neet mit häör nao binne
want die geit dich aan de baom
in dae viezen ouwe kraom
dao geit die dich aan de baom (buuesj)